Kultura

Gala rozpoczęła się o godzinie 20.00 od "Uwertury na orkiestrę symfoniczną" Grażyny Bacewicz w wykonaniu NOSPR, po czym zabrzmiała trzecia część "Symfonii koncertującej Es-dur" Mozarta.

Koncert finałowy, po którym jury wybrało zwycięzcę, odbył się w sobotni wieczór we wrocławskim Teatrze Muzycznym Capitol.

"Sienkiewicz jest w naszych genach, to klasyk i sięganie po niego, czy - tak jak w moim przypadku - odświeżenie go, jest ruchem nie tyle oryginalnym, co racjonalnym" - powiedział w rozmowie z PAP Siegoczyński.

Po raz 63. na świecie 27 marca obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Teatru. Święto to ustanowiono w czerwcu 1961 r., na pamiątkę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu, które miało miejsce 27 marca 1957 r.

"Z ogromną radością odbieram ten zaszczytny tytuł (...). Jestem jednak świadoma tego, że staję przed Akademią jako przybyszka z innego świata, z nieznanego miejsca i nieokreślonego czasu, gdzie ani instrumenty naukowe (...), ani indeksy i recenzje nie grają istotnej roli" – powiedziała pisarka.

"Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Bożeny Wahl – wybitnej malarki, współzałożycielki jednej z pierwszych prywatnych galerii sztuki w Polsce i działaczki na rzecz zwierząt. Jej twórczość i pasja na zawsze pozostaną w naszej pamięci" - podkreśliło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Gala wręczenia nagrody odbyła się w poniedziałek w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Dyplom oraz statuetkę-rzeźbę dłuta Jana Wojciechowskiego przedstawiającą autorską interpretację wizerunku Zygmunta Hübnera wręczyli Adamowi Orzechowskiemu, laureatowi Nagrody "Człowiek teatru" reżyser Andrzej Dziuk i prezes Zarządu Fundacji Teatru Myśli Obywatelskiej Jan Buchwald.

Tytuł jazzowego artysty roku członkowie Akademii Fonograficznej przyznali trębaczowi Tomaszowi Dąbrowskiemu. Nominowani w tej kategorii byli także pianista Leszek Możdżer, pianista Piotr Wyleżoł, saksofonista Henryk Miśkiewicz i skrzypek Adam Bałdych.

"Coś jest w tej scenie i muzyce. Jak patrzę na siebie sprzed lat, to myślę sobie, jaki wtedy człowiek był pełen wiary, energii i zapału do pracy, tego filmu i do reżysera Jerzego Antczaka. Myślę, że ten stan, który udzielił mi się wtedy, jest do dziś" - powiedział aktor.

XXI Międzynarodowy Festiwal Muzyczny Chopin i jego Europa zaplanowano w dniach 20 sierpnia – 6 września, a w jego trakcie usłyszymy 29 koncertów.

Jubileuszowa 35. edycja Malta Festival stanie się – czytamy w zapowiedzi tegorocznej imprezy – "wypełnionym muzyką i ruchem, pozytywną energią, a także bliskością z naturą świętem różnorodności".

To druga nagroda ICMA dla Filharmoników Poznańskich. Ich nagrania były w poprzednich latach kilkakrotnie nominowane. Tę prestiżową nagrodę otrzymali oni w 2018 roku za album "Quo Vadis" Feliksa Nowowiejskiego.

Leszek Mądzik - reżyser, scenograf, malarz, fotograf - uważany jest za jednego z najoryginalniejszych polskich twórców teatralnych. Urodził się 5 lutego 1945 w Bartoszowinach w Górach Świętokrzyskich. W 1966 r. rozpoczął studia z historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Początkowo był scenografem w Teatrze Akademickim, ale już w 1969 r. rozpoczął pracę nad własnym, autorskim teatrem - Sceną Plastyczną KUL. Pierwszy spektakl pt. "Ecce Homo" został wystawiony wiosną 1970 r. Spektakle Sceny Plastycznej KUL - określanej jako teatr obrazu - są pozbawione słów, tradycyjnego aktorstwa i fabuły, opierają się na scenografii, przestrzeni, grze świateł, ciszy i dźwięków. W swojej twórczości artysta drąży tematykę sacrum, śmierci, erotyki, przemijania. Krytycy teatralni w Polsce i za granicą nazywają teatr Mądzika teatrem filozoficznego egzystencjalizmu. Głównymi środkami artystycznej wypowiedzi Mądzika, który jest reżyserem i scenografem wszystkich spektakli Sceny, są przestrzeń i światło, nieliczne postacie oraz przedmioty zanurzone w głębię i mrok.

Suwałki Blues Festival 2025 (SBF) odbędzie się po raz osiemnasty. Potrwa trzy dni. W tym czasie na czterech scenach głównych odbędą się koncerty plenerowe, a na mniejszych scenach koncerty akustyczne. Jak co roku zaplanowano także śniadania bluesowe.

Stanisława Umińska urodziła się 17 listopada 1901 r. w Warszawie jako piąte z kolei z jedenaściorga dzieci Antoniego i Walerii z domu Wiśniewskiej. W latach 1917-19 uczyła się na Kursach Wokalno-Dramatycznych prowadzonych przez Helenę Hryniewiecką. 5 września 1919 r. zadebiutowała na scenie warszawskiego Teatru Polskiego epizodyczną rolą Boya w sztuce "Romans" amerykańskiego dramatopisarza Edwarda Sheldona (1886-1946). 30 stycznia 1920 r. wystąpiła w roli Orcia w "Nie-Boskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego wyreżyserowanej przez Arnolda Szyfmana - co sprawiło że zaczęto wymieniać ją wśród najzdolniejszych aktorek młodego pokolenia. "Miała niezwykły talent dramatyczny i dziewczęcą, albo raczej chłopięcą urodę, absolutnie oryginalną" - wspominał w "Dziennikach" Jan Lechoń. "Wykazała prawdziwą intuicję, uczuciowość, głęboką i szczerą oryginalność w traktowaniu swych zadań scenicznych. Niejednokrotnie obsadzana fałszywie, w rolach wymagających promienia beztroskiej wesołości, zawsze wnosiła na scenę coś swojego, dalekiego od komunałów i szablonów - w geście, ruchu, rytmice słowa" - oceniono w "Przeglądzie Teatralnym i Filmowym". W 1921 r. Stanisława Umińska zagrała w niemym filmie "Pan Twardowski". W 1923 r. w kabarecie "Stańczyk" interpretowała specjalnie dla niej napisany przez Juliana Tuwima tekst pt. "Mała Gigolette". Do 1924 r. występowała w Teatrze Polskim i Małym - grając około 25 ról.